[aknairam]

jak najbardziej dasz rade ! Pamietaj nie jetes sama !a o odpisywaniu teraz nie myśl tylko skup sie na sobie Odpiszesz i opowiesz nam jak juz sie wzmocnisz ! Trzymaj sie pa !

[mozaika]

Zaczęłam rozmowę o legalizacji naszego związku .... rozmowa długo nie trwała..Zaczęły sie wrzaski i jego krzyki!!!!!!! Jutro musze się z synem wyprowadzać!!!!!!!! Prędzej z sobą skończę , albo on mnie wykończy niz wróce do Polski!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Nie chce byc egoistka.. ale nie mam siły zyć !!! Doskonale wiem, jakie moze być polskie społeczeństwo..... Wstyd i duma mi na powrót nie pozwoli. a racjonalne myślenie - juz nie pamiętam co to jest) ... ale niestyty NIE... Na powrót nie mam siły..... Piszę to nie prosząc już o pomoc, tylko ku przestrodze........ Nawet teraz juz nie płacze... zal mi mojego dziecka....(tak teraz łzy mi już płyna) - jestem wrakiem emocjonalnym . 5 miesięcy wystarczyło, abym była zrównana z ziemią.

[Magda W]

Sluchaj Mozaika tak sobie gadam teraz ze swoim partnerem o Twojej sytuacji i wydaje nam sie ze ten twoj Holender nie moze Cie od tak wyrzucic z domu jesli masz u niego meldunek nie moze Ci wystawic manatek za drzwi .Nasza rada jest taka zebys poszla na policje i powiedziala o swojej sytuacji. Zapytaj sie ich co masz w tej sytuacji zrobic ze stargal Cie tu z Polski ze pozbylas sie w Polsce wszystkiego (nawet troche naklam ubarwij ) a on teraz chce wystawic Cie za drzwi moze ci cos konkretnego doradza albo podpowiedza .I oddal te swoje mysli o skonczeniu ze soba .Jak tam z praca udalo sie??.Pozdrawiam i zycze wszystkiego co dobre oraz zeby Ci sie ulozylo a tego dupka zostaw samego jak palca !!!

[monica]

Mamy podobne sytuacje,ale wątpie czy ktos lub cos moze ci tu pomoc,tu kaza czekac...zreszata jak na wszystko-tu!

[mozaika]

Magda ... faktycznie na drugi raz jak usłyszę o wyrzuceniu to odrazu skontaktuję sie z policją... Być może mu sie wydaje ,ze mimo,iż nie mam praw u niego w domu - to też i nie mam ogolnych....
Co do pracy to wszyscy są zaskoczeni , ze tak dobrze mówię po holendersku (przed przyjazdem do NL solidnie sie przygotowywałam i miałam kursy) ale nie na tyle dobrze, aby zatrudnić....
Jak znajdę siły to będę szukała juz jakiejkolwiek pracy...

[syla33]

Wyslalalam do Ciebie prywatna wiadomosc.Pozdrawiam

[Gochna H]

Czy policja tu cos pomoze ?
znam taka sytuacje, kiedy dwoje ludzi Holender i Wegierka ze soba mieszkalo...
ona wprowadzila sie do niego z dwojka dzieci
nie mieli slubu ani tez zarejestrowanego zwiazku
zyli razem zameldowani pod jednym adresem

ktoregos dnia ''milosc sie chyba skonczyla''....
zaczely sie klotnie awantury i wyzwiska
potem ,niemal codziennie my sasiedzi bylismy swiadkami jak uprzykrzaja sobie zycie...w kazdym razie skonczylo sie na tym ze
Wegierka musiala opuscic jego mieszkanie ( bo bylo jego)
Wtedy istnialy jeszcze u nas w poblizu domy dla azylantow(dzis juz ich nie ma ) wiec umiescili ja tam razem z dziecmi .
Od tamtej pory sporo sie w Holandii zmienilo, ale nadal w tego typu sprawach, strona przegrywajaca jest zazwyczaj obcokrajowiec
Nielatwo uzyskac mu tu pomoc od kogokolwiek z tego co widze to wszedzie zwodza ...odsylaja z jednego urzedu do innego ....przeciagaja sprawe w nieskonczonosc? jak myslicie co policja w tym wypadku zrobi? przeciez oni nie sa instytucja ktora daje mieszkanie zastepcze...a nasza kolezanka musi sie przeciez gdzies podziac skoro ma sie wyprowadzic?
Oni pomogaja w przypadku jesli wzywa sie ich do rozroby,na ulicy , w domu ,ewentulanie jakis nieporozumien sasiedzkich etc. ....w tym wypadku rozloza bezradnie rece,moga jedynie udzielic informacji gdzie i do kogo mozna sie udac.

[Witch01]

[mozaika]

Witch - jak tak czytam te moje posty.. to nic innego nie pozostaje jak dzwonic po cieżarówki i wyjeżdzac bez zastanowienia. Najbardziej racjonalne wyjście. ..... Gdybym była sama to byc może i tak zrobiła. Mój syn pokochał Holandie, w holenderskiej szkole idzie mu bardzo dobrze, prosi mnie aby jeszcze dała szanse, bo chce abysmy byli nadal rodziną. Decyzja bardzo trudna.

[agata]

Nie gniewaj sie , za to co napisze, ale dla mnie jestes kims w rodzaju CIERPIETNIKA na dodatek z wyboru- slusznie zauwazyla Witch - duma , wstyd nie pozwola ci na powrot do Polski- no coz skoro wolisz byc ponizana? twoj wybor- a tak poza tym - przeciez tutaj w Holandii tez mozesz zyc - ile samotnych kobiet daje tutaj sobie rade- sama znam kilka dziewczat samotnie wychowujace dzieci i to czasem dwojke i trojke i jakos sobie radza- wiec nie rozumiem twojego podejscia- wiesz moze inaczej widze pewne sprawy ale zawsze wychodzilam z zalozenia skoro jest mi z czyms zle to musze to zmienic a mam wrazenie , ze ty uzalasz sie nad soba ale tez nic sama nie robisz - wiele osob tutaj radzilo ci wyjazd do Polski - ty nie bo to wstyd- wiec o co tak naprawde chodzi???? sory ze zamiast uzalac sie nad toba 0 ja krytykuje- ale nie rozumiem ani ciebie- ani twojego podejscia do zycia-moze ty po prostu lubisz jak wszyscy uzalaja sie nad toba - sorki ja tego nie zrobilam bo nie jest mi ciebie zal- jestes doroslym, wolnym czlowiekiem a samauzalanie sie nic nie zmieni- moze najpierw zastanow sie nad soba czego ty tak naprawde chcesz- bo odnosze wrazenie , ze chyba sama tego nie wiesz.
ale mi sie dostanie teraz- no coz- pisze to co mysle

[mozaika]

oczywiście każdy ma prawo sie wypowiadać w dowolny sposób, ale miej wzgląd i szacunek, że piszesz do osoby, która jeste obecnie w totalnym dołku. Rozpoczęłam ten wątek z nadzieją na rady z różnego punku widzenia, tymbardziej, ze mną rządzą przeważnie emocje.
Fakt, że mnie nie rozumiesz i mojego podejścia do życia - to tylko ciesz się z tego...
Ale nie zgadzam się z Tobą i tu mnie błędnie osądziłaś, ze lubie jak wszyscy użalają się nade mną !!!!!!!!!!! Jest to bzdura !!!!!!!! Jestem tak zażenowana i tak skrępowana tą sytuacją, ze w tym momencie poraz kolejny mnie nie zrozumisz.
Jestem tak zagubiona i tak opętana emocjami, że trudno mi rozsądnie oceniać rzeczywistosć. Potrzebuje zebrać siły, ocenić sytuacje.. i dopiero potem wyciagnąć wnioski.
I oczywiście przyznaje, ze nie wiem czego chce. Nie wiem, co jest lepsze.!!!
Nazywasz siebie - Przyjacielem forum - ale na przyszłość uważaj co piszesz - jeśli twoja uwaga[quote="agata"]bo nie jest mi ciebie zal- jestes doroslym, wolnym człowiekiem" trafi do jeszcze słabszej osoby niż ja... nie wiem jakie mogą być konsekwencje.

[pani_puchatkowa]

mysle, ze nie powinnas tak bardzo kierowac sie tym co uwazaja inni, tym co mysli twoj syn, jego koledzy, twoje otoczenie w Polsce, pomysl o sobie samej. w Holandii jest okropnie ciezko rozpoczac zycie, juz nie wspomne o tym, ze ty musisz zadbac nie tylko o siebie sama ale i o twoje dziecko. jako komus kto tylko obserwuje to co sie dieje w twoim zyciu jest mi bardzo latwo powiedziec wracaj do domu do Polski, ja nie mialabym sily zostac tutaj i budowac wszystko od poczatku.
ale wiesz nurtuje mnie jedno, bo z postow ktore napisalas odnosze wrazenie, ze ty partera nie kochasz, ze uczucie to umarlo...wiec dlaczego chesz zalegalizowac taki zwiazek?

[mavd]

Mozaika ,
przyjechalam do Holandii w 1988 roku , na zaproszenie milosci mojego zycia ( tak mi sie wtedy wydawalo ze to tej jedyny ) ,balam sie czy sobie dam rade , bylam sama w obcym kraju i nie znalam holenderskiego.Po paru dniach moj kochany zaczl pokzaywac swoje rozki , no ale niestey na jego rodzicow nie milalm co liczyc a kazda proba sprzeciwu z mojej strony , konczyla sie na rekoczynach i stwierdzeniu ze jak chce to moge sobie isc ale on pojdzie wetedy na policje i powie ze go np.okradlam i ze oni uwieza jemu a nie jakiejs tam Polce.
Po roku znajomosci wzielismy slub , myslalam ze on sie zmieni ale to tylko byly zludzenia, zaczal tez sam jezdzic do Polski niby w interesach , a pozniej dochodzily mnie sluchy ze tam zdradzal mnie na lewo i prawo jak ja mu o tym powiedzialm to on do mnie z lapami ze bardziej wierze innym niz jemu.Prawda jest ze kupowal mi wszystko i na wszystko dawal pieniadze nic mi nie brakowalo, no ale rzeczy materialne to nie wszystko.Pare razy jak sie wsciekl a wsiekal sie o byle co to nawet mialam przylozona bron do skroni i naprawde myslalam ze to moje ostatnie chwile.
A najbardziej sie zaczal wsciekac kiedy sie dowiedzial ze jak sie cichaczem nauczylam jezyka bo wtedy wiedzialam juz za duzo i za duzo rozumialam .

Na moja prosbe przeprowadzilismy sie do Polski i tam skonczyl sie masz zwiazek , ja siedzialam w domu a on jezdzil na polowania ( no na sarenki ) , nawet jesli dostalam dowody ze on ma inna tez sie wypieral ale dlugo nie mogl gdyz okazalo sie ze ona jest z nim w ciazy, a on nie mogl zdcydowac sie ktora z nas chce wiec mu w tym pomoglam i wrocilam do Holandii wnioslam sprawe o rozwod z jego winy i sad przy rozwodzie orzekl ze jego mieszkanie jest teraz ( wtedy ) moje .

Myslalam ze sie od gnoja uwolnilam ale nic mylacego.
On sie jescze na mnie zemscil i to tak ze mam przerwe w zyciorysie na dwa i pol roku i od 11 lat ne bylam w Polsce ( bo dzieki niemu mam lub mialam grzywne w Polsce na 50 tys . zlotych za co czego nie zrobilam ale niestety nie mialam pieniedzy na adwokata w Polsce a on wiadomo mial tego najdrozszego / i gdzie tu jest sprawiedliwosc ).

Od 10 lat mam meza ktory jest 6 lat mlodszy odemnie , wie o wszystkim i jest nam razem naprawde bardzo dobrze .

Widzisz Mozaika , ty masz ta przewage ze znasz jezyk i naprawde nie daj sie bo oni mysla ze sa prawie jak Bog najwazniesi .Pomysl o sobie i swoim synu , postaraj sie stac samodzilna kobieta.Ja nie mam dzieci wiec to jest troch inaczej , ale jesli sobie odbiezesz zycie pomysl o twoim synu co z nim bedzie i czy on na to zasluzyl,tez tak kiedys myslalm a popelnie samobojstwo i moje problemy sie same rozwiaza ale tak nie jest to jest tak egoistyczne , potem stwierdzizlam ze inni maja jeszcze gorzej i jakos sie podnioalsm z dna .

A jesli ten twoj sie bedzie awanturowal to dzwon po policje , przyjada na pewno moze to go uspokoi troche bo zobaczy ze mu tak latwo z toba nie pojdzie .

Trzymaj sie i pozdrawiam
Monika

[mozaika]

Moniko, bardzo dziękuję za opowiedzenie Twojej historii. Wnosi ona sporo ... wnosi ona bardzo dużo dla mnie danych. Chociaż wiem, ze nie tylko mnie takie maile są pomocne. Być może i innym kobietą posłużą one jako historie z życia wzięte.
Z tym "skończeniem" to był u mnie - przyznaje - impuls (nie mylić z żartem, testem, czy też prośbą o żale, itp) .... na ten moment myślę, ze nie jest aż tak źle...

Zaczął się nowy dzień i przebiega on spokojnie.

Dostaje maile od kobiet, które tak jak my były w podobnych sytuacjach i też przychodziły im różne mysli .....
Ale najwazniejsze jest, że kobiety wychodzą z takich dołków , nawet i gorszych - z różnym oczywiście skutkiem.... ale wychodzą!

[pia]

Mozaika,tak czytam te posty i trzymam kciuki za ciebie.Bylam kiedys w podobnej sytuacji,tez mam syna.Po paru latach powiedzialam dosc i zrobilam wszystko zeby sobie polepszyc zycie.Wynajelam mieszkanie,znalazlam prace(nie mialam z tym problemow)i zamieszkalam sama z synem!To byla dopiero ulga i wyobraz sobie dopiero wtedy okazalo sie ze moj syn tak naprawde to meczyl sie w tym zwiazku.
I wiem ze nie ma sie co ludzic i zyc nadziejami ze"on"moze sie zmieni i bedzie lepiej,szkoda na to czasu.
Wiec jestem dobrej mysli,ze ty tez sobie poradzisz ze swoim zyciem.
Trzymam kciuki i pozdrawiam!