[janosik]

Cytat:

AOW leeftijd, czyli wiek emerytalny. Gorący ostatnio w Holandii temat wieku emerytalnego dotyczy dużej części Polaków w tym kraju. Wyjaśniamy, co dokładnie oznacza oraz kiedy i do czego mamy właściwie prawo. Tematem, który ostatnio najczęściej pojawia się w mediach, jest tzw. AOW leeftijd – czyli wiek emerytalny. O sprawie rozmawiają dziś wszyscy, począwszy od polityków i związkowców, którzy o wysokość wieku, w którym pójdziemy na zasłużoną emeryturę, wykłócają się publicznie (i – póki co – nic nie wskazuje na to, by mogli się dogadać), po właśnie wkraczającą w świat pracy młodzież i siedzących na ławce emerytów. I choć tak wiele osób zabiera głos w dyskusji na temat wieku emerytalnego, która dotyczy większości z nas, to jednak nie każdy wie dokładnie, co ten termin właściwie oznacza ani kiedy i do czego mamy właściwie prawo. O tym poniżej. 65 czy 67, czyli o co chodzi rządowi W chwili gdy oddajemy artykuł do druku, zamiar podwyższenia wieku emerytalnego z 65 do 67 lat jest niemal pewny, jednak nie zostało to jeszcze zatwierdzone stosowną ustawą, dlatego w artykule jako minimalny wiek emerytalny wymienia się wciąż 65 lat. Rząd chce podwyższenia wieku emerytalnego o dwa lata, obawiając się zagrożenia wypłacalności AOW ze względu na starzenie się społeczeństwa. Minister Donner (Ministerstwo Spraw Socjalnych i Zatrudnienia) chce podwyższenia wieku emerytalnego do 67 lat dla wszystkich, z wyjątkiem osób wykonujących tzw. „ciężkie zawody”. Z kolei związki optują za pozostawieniem pracownikom wolnego wyboru w tej kwestii. Rząd wyznaczył związkom zawodowym czas do 1 października jako ostateczny termin znalezienia rozwiązań alternatywnych. Związki jednak nie doszły do porozumienia, dając tym samym rządowi wolną rękę we wprowadzaniu nowej ustawy. Zanim jednak do tego dojdzie, trzeba będzie dopasować i zmienić wiele przepisów. Co to jest AOW Ogólne holenderskie prawo emerytalno-rentowe (AOW) jest to podstawowe zabezpieczenie emerytalne dla ludzi, którzy ukończyli minimum 65 lat lub więcej. Ponadto AOW może także obejmować zasiłek dla partnera osoby objętej AOW, który to partner jest w wieku poniżej 65 lat i nie posiada żadnych lub posiada niewielkie dochody. Kto ma prawo do AOW Każdy, kto przebywa na terenie Holandii zgodnie z obowiązującym prawem i znajduje się w przedziale wiekowym od 15. do 65. roku życia, zobowiązany jest opłacać składki na AOW. Prawo nie stanowi tutaj wyjątków i różnic pomiędzy kobietami i mężczyznami lub osobami pracującymi i niepracującymi. Także twoja narodowość nie ma tu znaczenia. Nawet jeżeli nie mieszkasz w Holandii, ale jesteś tutaj zatrudniony i podlegasz prawu podatkowemu, z twojej pensji opłacana jest składka na AOW. Od kiedy dostajemy AOW Emeryturę AOW otrzymujemy od pierwszego dnia miesiąca, w którym osiągnęliśmy wiek emerytalny. Emeryturę będziemy otrzymywać pod koniec każdego miesiąca. Prawo do zasiłku emerytalnego wygasa w pierwszym dniu po śmierci danej osoby. To, jak wysoką emeryturę otrzymasz, zależy od twojej sytuacji mieszkaniowej, a także od tego, jak długo byłeś ubezpieczony w systemie AOW. Zgodnie z prawem emerytalnym wniosek o przyznanie emerytury należy złożyć do socjalnego banku ubezpieczeń (SVB). Jeżeli jesteśmy zarejestrowani w naszym rejonowym urzędzie gminy, to powinniśmy otrzymać formularz zgłoszeniowy automatycznie. W takim wypadku na sześć miesięcy przed osiągnięciem wieku emerytalnego zostanie nam wysłane pismo z objaśnieniami, w jaki sposób powinniśmy dopełnić wszelkich formalności. W przypadku gdy od osiągnięcia wieku emerytalnego upłyną trzy miesiące i w ciągu tego okresu nie otrzymamy pisma z SVB, sami powinniśmy podjąć próbę kontaktu z tą instytucją. Siedziba główna SVB mieści się w Amstelveen, natomiast adresy poszczególnych wydziałów, telefony i godziny otwarcia znajdziesz na stronie: svb.nl. Wysokość emerytury Emerytura z AOW wyliczana jest z płacy minimalnej, tak więc jej wysokość różni się dla poszczególnych osób. Zależy również od twojej sytuacji mieszkaniowej, a także od wieku pozostałych domowników. Rozróżnia się emeryturę dla osób samotnych, dla samotnego rodzica oraz dla partnerów zamieszkujących razem. Jeśli chodzi o tę ostatnią kategorię, to jest ona specjalnie opisana w prawie emerytalnym. W związku z tym przez partnerów zamieszkujących razem rozumie się taką sytuację, kiedy dzielisz z kimś miejsce zamieszkania i jeżeli razem opłacacie jego koszty utrzymania, a także wzajemnie się sobą opiekujecie. Dla AOW nie ma natomiast znaczenia, z kim i dlaczego takie partnerstwo tworzysz. Partnerstwo może mieć konsekwencje, jeśli chodzi o wysokość zasiłku emerytalnego, szczególnie jeśli zmieni się twoja sytuacja. Takie zmiany należy więc zgłaszać do SVB. Jeśli przybyłeś do Holandii po ukończeniu 15. roku życia, będziesz otrzymywał emeryturę niepełną. Niższe AOW otrzymasz także w takim przypadku, gdy wyjedziesz z Holandii czasowo lub na stałe. Za każdy rok, w którym pomiędzy 15. a 65. rokiem życia nie mieszkałeś w Holandii, otrzymasz 2% mniej. Jeżeli zamierzasz zamieszkać poza granicami Holandii, to możesz także opłacać składki na AOW dobrowolnie. W takim wypadku wpłaty dokonujesz w SVB w ciągu jednego roku od twojej ostatniej obowiązkowej składki w AOW. Aby mieć możliwość dobrowolnego opłacania składek, musisz być uprzednio co najmniej rok ubezpieczony w AOW. Okres dobrowolnego opłacania składek w AOW jest określony na dziesięć lat. Jeśli zdecydowałeś się zamieszkać w Holandii po 1 stycznia 2001 roku, możliwe jest „kupienie lat”, podczas których nie byłeś ubezpieczony w AOW. Chodzi tu o lata za okres od momentu ukończenia przez ciebie 15. roku życia do momentu, kiedy przyjechałeś zamieszkać w Holandii. W tym celu musisz w ciągu pięciu lat od momentu przybycia do Holandii złożyć podanie w SVB. Możesz także sam zabezpieczyć swoją przyszłość emerytalną, np. oszczędzając pieniądze lub otwierając ubezpieczenie emerytalne u jednego z ubezpieczycieli. AOW zabezpiecza podstawowe dochody dla osób powyżej 65. roku życia. Jeżeli twoje AOW okaże się zbyt niskie, ponieważ mieszkałeś kilka lat poza granicami Holandii, to może się zdarzyć, że twoje przychody spadną poniżej minimum socjalnego. Jeżeli dodatkowo nie posiadasz żadnych innych dochodów, np. ubezpieczenia emerytalnego wykupionego u ubezpieczyciela lub renty na życie, możesz skorzystać z ustawy o nazwie werk en bijstand. Ustawa ta zabezpiecza socjalne minimum twojego AOW lub emerytury. Więcej informacji w tej sprawie uzyskasz w SVB lub w rejonowym urzędzie gminy. Każdy, kto płaci w Holandii podatki od przychodów i nie osiągnął jeszcze wieku emerytalnego, płaci składkę na premie AOW. Te przychody są natychmiast zużywane na wypłatę zasiłków AOW. W przypadku pracowników oraz osób pobierających zasiłek premia AOW jest zawarta w ich wypłacie lub zasiłku. Osoby pracujące na własną rękę opłacają składkę na premie AOW w urzędzie podatkowym. AOW za granicą Wiele osób decyduje się po osiągnięciu wieku emerytalnego i zakończeniu pracy wyjechać za granicę i tam spędzić resztę swojego życia. Co w takim przypadku dzieje się z pobieranymi przez tyle lat składkami na AOW? Okazuje się, że całą swoją emeryturę AOW możesz zabrać ze sobą do każdego z krajów należących do Unii Europejskiej oraz krajów należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Możesz także zabrać całą swoją emeryturę AOW, jeśli zamierzasz wyjechać do Antyli Holenderskich, na Arubę, do Norwegii, Islandii czy innych krajów związanych umową z Holandią. Dokładną listę krajów, do których możesz zabrać swoją emeryturę AOW, znajdziesz na stronie SVB. Jeżeli wyjeżdżamy za granicę czasowo, np. do pracy, w większości przypadków nie będziesz musiał w tym czasie opłacać składki AOW. Istnieją jednak wyjątki od tej reguły: gdy za granicę zostałeś wysłany przez holenderski rząd lub przez swojego pracodawcę na zasadach określonych umową oddelegowania. Informacje te powinieneś każdorazowo potwierdzić w SVB. źródło: popolsku.eu Anna Knapen-Potyrała http://www.spam.inf...d=356&catid=356

Chcialbym poznac Wasza opinie na temat AOW - od 65 czy 67 roku zycia ?
Czy wiek emerytalny w Holandii powinien byc podniesiony do 67 roku zycia ?

Jednoczesnie w ramach solidarnosci chce Was zaprosic na jutrzejsze (21.11.2009) akcje zwiazkow zawodowych godz. 11-13

ASSEN: TT hall, de Haar 11.
DEVENTER: Grote Kerkhof.
EINDHOVEN: Klokgebouw 141.
ROTTERDAM: Coolsingel.

Pozdrawiam.

[jedrzej2225]

Oczywiście że 65 lat.Im szybciej nabędzie się prawo do emerytury tym lepiej.Zawsze mozna pracować dłuzej,ale jesli nie jest to obowiazkowe a zależy tylko od naszej woli,potrzeb,zdrowia itd. to chyba lepiej. Ps.Janosik ostatnio udzielasz sie rzadziej na forum,ale jeśli już to poruszasz ciekawe tematy.W związku z tym mam pytanie.Co z wypracowanymi latami w PL przez osoby które tutaj pracują i mieszkają i tutaj (NL) pójdą na emeryturę.Wg prawa europejskiego za lata pracy w poprzednim (innym) kraju wypłaca kraj zamieszkania i obciąża ten poprzedni.Więc jeśli mamy przepracowane ileś lat w PL to za te lata emeryturę będzie wypłacała na NL.Ale konkretnie jaka instytucja.

[janosik]

Cytat:

Emerytury i renty za granicą Jeśli za krótko pracowałeś w Polsce, by dostać emeryturę lub rentę, ZUS doliczy ci okres ubezpieczenia za granicą w państwach objętych koordynacją. Jeśli za krótko pracowałeś za granicą, odpowiednik ZUS w tych państwach doliczy ci okres ubezpieczenia w Polsce. Praca w każdym z państw objętych koordynacją liczy się do stażu potrzebnego do uzyskania emerytury lub renty, a praca w Polsce do takiego stażu w każdym z tych państw. Zasada sumowania okresów ubezpieczenia dotyczy zarówno pracowników, jak i osób pracujących na własny rachunek. Wiele osób, które pracowały w różnych krajach, zastanawia się jak starać się o emeryturę i czy praca za granicą liczy się do ich emerytalnego stażu. Inni chcą wiedzieć, czy praca za granicą nie spowoduje utraty prawa do polskiej emerytury. Przepisy wspólnotowe chronią pracowników i prowadzących działalność gospodarczą na terytoriach państw nimi objętych. Do maja 2004 roku, zanim Polska została przyjęta do UE, tylko z niektórymi państwami UE były zawarte umowy dwustronne na zasadach koordynacji, dzięki którym do stażu emerytalnego liczony był okres pracy w obu państwach. Dzięki naszemu członkostwu we Wspólnocie zasady koordynacji realizujemy z 30 państwami równocześnie. Skutkiem czego osoby pracujące w kilku krajach nie są w gorszej sytuacji niż ci, którzy całą karierę zawodową przebyli tylko w jednym państwie. Jeśli ktoś pracował przez 10 lat w jednym państwie, w którym prawo do emerytury przysługuje po udowodnieniu 25 lat ubezpieczenia, a następnie przez okres 17 lat pracował w innym państwie członkowskim, w którym prawo do emerytury przysługuje po 20 latach ubezpieczenia to wyłącznie zgodnie z ustawodawstwem jednego, jak i drugiego państwa nie uzyskałby prawa do emerytury w żadnym z nich, gdyż w żadnym z tych państw nie spełniłby warunku posiadania odpowiedniego okresu ubezpieczenia. Jednak dzięki zasadzie sumowania przyjętej w przepisach koordynacyjnych może starać się o świadczenia i w jednym i w drugim państwie. Ma bowiem 27-letni staż, który po zsumowaniu pozwoli na uzyskanie świadczeń częściowych z każdego z tych państw. 1. Kiedy mają zastosowanie przepisy koordynacyjne? Zasady te dotyczą osób, które posiadają okresy ubezpieczenia w więcej niż jednym państwie. Jeśli pracowałeś w kilku krajach Unii, nie zawsze oznacza to, że dostaniesz trzy emerytury. Możesz dostać tylko jedną, ale „składaną” – każde z tych państw uwzględni twój okres ubezpieczenia na jego terytorium i proporcjonalnie do niego wyliczy część emerytury, lub też jeśli spełnisz wymagane w jednym państwie warunki bez sumowania okresów – wyliczy pełną emeryturę a drugie, jeśli będzie konieczne sumowanie – tylko emeryturę proporcjonalną częściową. O prawo do emerytury, renty inwalidzkiej czy rodzinnej w krajach członkowskich możesz się ubiegać wtedy, jeśli w którymś z nich byłeś ubezpieczony co najmniej rok, a łączne okresy pozwolą na przyznanie emerytury. Jeśli w jakimś kraju pracowałeś krócej niż jeden rok, przy ustalaniu prawa do emerytury ten okres będzie doliczony do twojego ogólnego stażu pracy przez inne państwa, w których pracowałeś. Uwaga! Emerytura i renta inwalidzka jest przyznawana i wyliczana według przepisów każdego kraju, w którym pracowałeś. Renta z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej przyznawana jest na podstawie ustawodawstwa państwa, w którym pracowałeś w momencie, gdy zdarzył się wypadek lub zachorowałeś. 2. Na czym polega sumowanie? To dodawanie do siebie wszystkich lat ubezpieczenia tak, by uwzględnić cały staż pracy osoby starającej się o emeryturę lub rentę. Jeśli poza Polską pracowałeś lub pracujesz w innych krajach Unii, twoja emerytura może przypominać składankę, złożoną z kilku elementów. ZUS zsumuje te okresy, które wypracowałeś za granicą – nawet jeżeli pracowałeś za granicą za krótko, by mieć prawo do emerytury „zagranicznej” – i doda do lat przepracowanych w Polsce. Hieronim Nowak pracował: 8 lat w Polsce, 8 lat w Norwegii, 6 lat w Szwecji i 3 lata w Danii. Ogólny staż ubezpieczeniowy to 25 lata (8+8+6+3). Mężczyzna ma więc prawo ubiegać się o emeryturę za każdy przepracowany w danym państwie okres, natomiast instytucja ubezpieczeniowa każdego z wymienionych państw ustali na podstawie własnego ustawodawstwa teoretyczną kwotę emerytury za zsumowane okresy ubezpieczenia, a następnie przyzna emeryturę częściową- proporcjonalną do faktycznego okresu ubezpieczenia, przebytego na terytorium danego państwa, tj. Polska 8/25, Norwegia 8/25, Szwecja 6/25 i Dania 3/25. 3. Co się sumuje? Czas opłacania składek, zatrudnienia lub pracy na własny rachunek oraz okresy równorzędne (w Polsce np. urlop macierzyński czy wojsko), jeśli są uznane przez ustawodawstwo państwa, w którym pracowałeś. Okresy zamieszkania, jeśli w jakimś państwie uprawniają do świadczeń (odpowiedni okres zamieszkania obowiązuje np. w Islandii, Holandii, Norwegii, Danii i Szwecji). Staż pracy lub zamieszkanie w innych państwach członkowskich uwzględnia się tylko wtedy, gdy nie pokrywają się z polskimi okresami ubezpieczenia. 4. Obliczanie świadczenia: zawsze na korzyść zainteresowanego 60-letnia Katarzyna Kowalska złożyła w połowie 2005 roku do ZUS wniosek o emeryturę, wskazując 24 lata pracy w Polsce i 4 lata w Hiszpanii. ZUS może przyznać polską emeryturę wyłącznie na podstawie 24 lat ubezpieczenia w Polsce, (to wystarczający staż ubezpieczeniowy). Obliczono jej emeryturę na podstawie 24 lat pracy w Polsce na kwotę 1049,71 zł. Następnie ZUS sprawdza, czy emerytura obliczona z zastosowaniem zasady proporcjonalności (czyli uwzględnienia całego stażu pracy w obu krajach) nie będzie korzystniejsza. Dlatego też ustala wysokość emerytury teoretycznej - obliczonej z uwzględnieniem okresów przebytych w Hiszpanii. Wysokość emerytury teoretycznej za 24 lata ubezpieczenia w Polsce i 4 lata w Hiszpanii wynosi 1148,54 zł. Ale pani Katarzyna nie dostanie tej kwoty, tylko odpowiednią jej część wynikającą z liczby lat przepracowanych w kraju, czyli 24/28. Wysokość emerytury, którą wypłacałby ZUS, to 24/28 z kwoty 1148,54 zł, tj. 984,46 zł. Powyższe wyliczenia wskazują, że emerytura obliczona podstawie wyłącznie polskich okresów (1049,71 zł) jest wyższa od emerytury ustalonej z uwzględnieniem okresów hiszpańskich (984,46 zł.). Dlatego też kobiecie zostanie przyznana i będzie wypłacana emerytura wyższa, tj. 1049,71 zł. Okresy ubezpieczenia przebyte w Hiszpanii nie przepadają. Za 4-letni okres ubezpieczenia przebyty w tym państwie będzie przysługiwała "cząstka" emerytury hiszpańskiej (4/28). Sposób ustalania wysokości emerytury z art. 46 ust. 2 Rozporządzenia 1408/71 to tzw. zasada proporcjonalności (pro rata temporis), gdzie każde państwo wypłaca emeryturę proporcjonalnie do okresów ubezpieczenia przebytych na jego terytorium. 65-letni Konrad Piotrowski złożył do ZUS wniosek o przyznanie prawa do polskiej emerytury. Udokumentował: 15 lat okresów składkowych w Polsce, 3 lata we Francji, i 13 lat w Belgii. Mężczyzna ma zbyt krótki okres ubezpieczenia w Polsce, by na jego podstawie uzyskać prawo do emerytury. W takim przypadku ZUS ma obowiązek uwzględnić okresy ubezpieczenia przebyte w pozostałych państwach członkowskich. Łącznie jest to 29 lat ubezpieczenia. Ponieważ w Polsce mężczyzna posiada 15 lat ubezpieczenia, to ZUS będzie zobowiązany do wypłaty 15/29 emerytury obliczonej według polskiego ustawodawstwa. Zasadę sumowania zastosują także instytucje pozostałych obu państw i każda z nich wypłaci świadczenie odpowiednio w wysokości 3/29 i 13/29 emerytury obliczonej według zasad, wynikających z wewnętrznego ustawodawstwa Francji i Belgii. ZUS wyliczył, że polska emerytura wyniesie 1216,57 zł. Wobec zastosowania zasady proporcjonalności ZUS musi ustalić emeryturę w wysokości 15/29 obliczonej kwoty. Wnioskodawca otrzyma polską emeryturę w kwocie 629,26 zł. Okresy ubezpieczenia przebyte w pozostałych państwach pozwolą na przyznanie prawa do "częściowych" emerytur z Francji i Belgii - wyliczonych zgodnie z przepisami tych państw. 5. Zaliczkowa wypłata emerytur Ustalenie prawa do emerytury, szczególnie emerytury wspólnotowej, i wyliczenie jej wysokości zazwyczaj wymaga dłuższego czasu. Aby wnioskodawca w tym czasie nie został bez środków do życia, istnieje możliwość zaliczkowej wypłaty świadczenia. W sytuacji gdy instytucja ubezpieczeniowa stwierdzi, że na podstawie ustawodawstwa stosowanego przez tę instytucję wnioskodawcy przysługuje prawo do emerytury bez konieczności stosowania zasady sumowania okresów, może przyznać prawo do zaliczkowej wypłaty emerytury. 6. Uzupełnienie do minimalnej emerytury Jeżeli suma emerytur przyznanych emerytowi przez instytucje kilku państw członkowskich nie osiąga wysokości minimalnej emerytury gwarantowanej przez ustawodawstwo państwa: - na terytorium, którego emeryt mieszka oraz - na którego podstawie korzysta z części emerytury, instytucja ubezpieczeniowa tego państwa wypłaca mu pewien rodzaj świadczenia dodatkowego. Świadczenie to jest równowartością różnicy między sumą należnych emerytur a wysokością emerytury minimalnej, obowiązującej w państwie zamieszkania emeryta. Jest ono wypłacane przez cały okres zamieszkiwania w tym państwie. Przepis jest stosowany tylko w tych państwach, których wewnętrzne ustawodawstwo przewiduje emeryturę minimalną. Tak jest w Polsce. 7. Transfer emerytur i rent Transfer świadczeń polega na tym, że pieniądze podążają za tobą niezależnie od tego, w jakim kraju mieszkasz. Zgodnie z przepisami wspólnotowymi, emerytury nie mogą doznać żadnego uszczerbku, czyli nie mogą być obniżone, zmienione, zawieszone, uchylone tylko z tego powodu, że osoba do nich uprawniona przebywa lub mieszka na terytorium innego państwa członkowskiego niż to państwo, które jest zobowiązane do wypłaty przyznanej emerytury. Z możliwości transferu korzystają także ci, którzy całe życie przepracowali w jednym kraju, lecz po uzyskaniu prawa do emerytury przenieśli się do innego. Transferowane są: - emerytura - renta - dodatki pielęgnacyjne - dodatki dla sierot zupełnych - zasiłki pogrzebowe Transfer nie obejmuje dodatków: - kombatanckiego - kompensacyjnego - za tajne nauczanie - świadczeń pieniężnych dla byłych żołnierzy-górników - ryczałtu energetycznego. 8. Ponowne ustalenie prawa do emerytury lub renty. Ponowne przeliczenie świadczenia. Jeśli masz już emeryturę i rentę, a pracowałeś przed przystąpieniem Polski do Wspólnoty w którymś z państw członkowskich z którymi nie były zawarte umowy dwustronne i nie zaliczono tej pracy do twojego świadczenia, masz mniejsze świadczenie. Możesz też nie mieć świadczenia z tego powodu, że okres twojej pracy był za krótki. Koordynacja pozwala na ponowne ustalenie prawa do świadczenia lub ponowne przeliczenie otrzymywanego świadczenia tak, by doliczono ci taki okres pracy za granicą! 9. Obliczanie renty rodzinnej Renta rodzinna to świadczenie należące się małżonkowi lub dzieciom zmarłego pracownika. Aby ustalić prawo i obliczyć polską rentę rodzinną po osobie pracującej w Polsce i innych państwach unijnych, ZUS uwzględni staż w innych państwach, jeżeli staż w Polsce jest niewystarczający do jej uzyskania. Świadczenia dla sierot są różne w różnych krajach Unii. Wypłaca je to państwo, w którym zmarły rodzic lub opiekun był ubezpieczony – nie ma znaczenia, gdzie mieszka sierota. Jeśli zmarły był ubezpieczony w kilku państwach, a sierota mieszka w jednym z nich, dostanie świadczenie od państwa, w którym mieszka. Jeśli nie mieszka w żadnym z tych państw, musi złożyć wniosek w państwie, w którym zmarły był najdłużej ubezpieczony. Ale może się zdarzyć, że nie ma tu świadczeń dla sierot – wtedy trzeba się zwrócić do kolejnego kraju, gdzie rodzic był ubezpieczony. UWAGA! Świadczenie sieroce można otrzymywać tylko z jednego kraju! Jeśli wypłacane świadczenie po zmarłym rodzicu jest niższe niż świadczenie z innego kraju, gdzie był rodzic ubezpieczony, sierocie należy się wyrównanie do wyższej kwoty. Dzieje się tak, ponieważ w niektórych krajach renta rodzinna jest świadczeniem nie ubezpieczeniowym, a budżetowym. Nie jest więc zależna od stażu ubezpieczeniowego, a od dochodów. 10. Zasiłek pogrzebowy Jeżeli pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek umrze w innym kraju niż tym, w którym pracował, przyjmuje się, że umarł w tym państwie, w którym był ubezpieczony i to państwo wypłaci zasiłek pogrzebowy. Jeśli umrze emeryt lub rencista, o wypłacenie zasiłku pogrzebowego należy zwrócić się do instytucji, która wypłacała mu emeryturę czy rentę. Jeśli emerytura lub renta była wypłacana z kilku państw, to i tak będzie można otrzymać tylko jeden zasiłek pogrzebowy. Jeśli śmierć nastąpiła na terenie jednego z tych państw – zasiłek wypłaci właśnie to państwo. Jeśli śmierć nastąpiła na terenie innego państwa niż te, które wypłacały emeryturę lub rentę – zasiłek wypłaci to państwo, w którym zmarły emeryt lub rencista był zatrudniony ostatnio. 11. Gdzie składasz wniosek o świadczenia? Wniosek o przyznanie emerytury lub renty składasz tam, gdzie mieszkasz (jeśli w Polsce – w twoim oddziale ZUS). Aby uzyskać rentę wypadkową, musisz złożyć wniosek w oddziale ZUS albo instytucji ubezpieczeniowej państwa, gdzie uległeś wypadkowi. Przy załatwianiu formalności stosuje się unijne formularze z serii E-200. Musisz mieć dokumenty potwierdzające polskie okresy ubezpieczenia oraz zagraniczne okresy ubezpieczenia. Jeśli nie masz tych ostatnich – podaj informacje dotyczące zagranicznej instytucji, w której byłeś ubezpieczony oraz numer zagranicznego ubezpieczenia lub nazwy i adresy twoich pracodawców. Wniosek o przyznanie zasiłku pogrzebowego członkowie rodziny zmarłego (którzy pokryli koszty pogrzebu) powinni zgłosić w instytucji właściwej lub w instytucji miejsca zamieszkania (w Polsce jest to ZUS lub KRUS). Nawet jeśli ZUS nie będzie wypłacał zasiłku pogrzebowego (tylko instytucja z innego państwa), możesz taki wniosek złożyć w ZUS, a ten przekaże go do odpowiedniej instytucji za granicą. Przy składaniu wniosku o ten zasiłek stosuje się formularz E 124 PL. 12. Niezbędne formularze Aby ułatwić przyznawanie lub transfer emerytur i rent państwa członkowskie stosują następujące formularze: - E 202 PL – „Rozpatrzenie wniosku o emeryturę” - E 203 PL – „Rozpatrzenie wniosku o rentę rodzinną” - E 204 PL – „Rozpatrzenie wniosku o rentę inwalidzką” - E 207 PL – „Informacja dotycząca przebiegu ubezpieczenia osoby ubezpieczonej” Zrodlo: Ministerstwo Pracy i Polityki Spolecznej

Jak to wyglada w praktyce? Tego jeszcze nie wiem. Nie spotkalem jeszcze w Holandii zadnej osoby (Polaka), ktora nabyla prawo do emerytury.

Pozdrawiam.

[jedrzej2225]

W tym artykule jest głównie opisany transfer do PL,natomiast niewiele w przeciwną stronę.No i do jakiej instytucji udac się w NL,jeśli przeprzcowało sie wcześniej w Polsce ileś lat.Wcześnie czy pózniej problem ten będzie dotyczył wielu Polaków którzy postanowili osiedlić się w Holandii.Ja mam jeszcze 20 lat przed sobą ale lepiej wiedziec troche wcześniej.Zawsze można bardziej dokładnie się do tego przygotowac.

[Duuvelke]

[janosik]

Duuvelke uprzedzilas mnie z odpowiedzia. Dodam jedynie, iz przynajmniej na 3 miesiace przed 65 rokiem zycia lepiej nawiazac kontakt z SVB tak aby na czas sfinalizowac wszelkie formalnosci.

Jedrzeju - warunki przedstawione powyzej dzialaja w obu kierunkach (tak mi podpowiada logika).

Pamietajcie o paskach wyplat, bo sa to najwazniejsze dokumenty udowadniajace Wasza historie zatrudnienia !

Ps. Dzis w Eindhoven bylo okolo 5 tys ludzi.

[jedrzej2225]

[Jagoda97]

Zastanawiam sie jak emerytura bedzie wygladala w moim przypadku.
Mam polskie obywatelstwo ale mieszkam w Holandii i tu zamierzam pozostac.
Jestem kobieta i w Polsce osiagne wiek emerytalny w 60 roku zycia, w Holandii w 65 roku zycia.
Czy powinnam zlozyc wniosek o przyznanie emerytury w Polsce w wieku 60 lat,
czy czekac i zlozyc w Holandii w wieku 65 lat???

[Duuvelke]

[jedrzej2225]